Znajdź
Дорогі Вчителі, Батьки та Учні!
Христос Воскрес!
Нехай яскраве світло цього великого свята осяє сьогодні весь світ, подарує надію, радість і щастя людям, перемагаючи страх, смуток ітривогу . І нехай сьогодні і завжди душа Ваша іскриться вірою, помисли — добром, а серце — любов’ю.
Вітаємо Вас з Воскресінням Христовим!
ДИРЕКЦІЯ КОМПЛЕКСУ ШКІЛ ЗАГАЛЬНООСВІТНІХ Нр 2
ІМ. МАРКІЯНА ШАШКЕВИЧА
“Nie wyobrażam sobie siebie niepamiętającego”
19 kwietnia, w rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim, obchodzony jest Dzień Pamięci o Holokauście i przeciwdziałaniu zbrodniom przeciwko ludzkości. By upamiętnić wydarzenia z 1943 roku, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, organizuje akcję społeczno-edukacyjną ‘Żonkile’, do której to, od trzech lat, przyłącza się młodzież naszej szkoły.
W tym roku, przez szczególne warunki, z którymi przyszło się nam zmierzyć, ósma edycja akcji ‘Żonkile’ będzie wyjątkowa. Jako wolontariusze akcji, nie wyjdziemy na ulice miasta Przemyśla, aby rozdać żonkile, symbol pamięci o Powstaniu. Nie mamy też możliwości osobistego spotkania w gronie klasowym i obejrzenia filmu dedykowanego wydarzeniom z 1943 roku. Zachęcamy natomiast do wirtualnego przyłączenia się do akcji, poprzez obejrzenie materiałów udostępnionych na stronie Muzeum Polin. Możemy również ‘wyhodować’ własnego żonkila w swoim domowych zaciszu, poprzez wydrukowanie i złożenie szablonu dostępnego na stronie muzeum a następnie umieszczenie zdjęcia z żonkilem w mediach społecznościowych, opatrując je hasztagiem #ŁączyNasPamięć oraz #AkcjaŻonkile. W ten sposób, mimo dystansu jaki nas dzieli, również pielęgnujemy pamięć o holokauście oraz wspominamy bohaterów, którzy stanęli do walki o ludzką godność i są częścią naszej wspólnej historii.
Choć nie możemy się spotkać, bądźmy tego dnia razem i bądźmy solidarni. #Niech połączy nas Pamięć.
Materiały udostępnione przez Muzeum POLIN:
https://www.polin.pl/pl/zonkile-2020-wydarzenia-edukacyjne
https://www.polin.pl/pl/zonkile-2020-online
https://www.polin.pl/pl/webinarium-akcja-zonkile-dzialania-szkol-i-bibliotek-online
https://www.polin.pl/pl/bezplatne-warsztaty-edukacyjne-online
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem, zwalczaniem COVID-19, do 26 kwietnia 2020 r. zostaje przedłużona przerwa w nauczaniu stacjonarnym. W tym okresie nauka w naszej szkole będzie odbywała się zdalnie. Proszę na bieżąco śledzić komunikaty i informacje zamieszczane na stronach dziennika elektronicznego www.uonetplus.vulcan.net.pl/przemysl oraz platformie MICROSOFT TEAMS.
Jednocześnie informujemy, że Egzamin ósmoklasisty i Egzaminy maturalne będą przeprowadzone w nowych terminach, które zostaną ustalone później.
SZKOŁA DIALOGU
PRZEMYŚL jest przykładem wielokulturowego miasta, gdzie przeplatają się ludzkie historie Polaków, Ukraińców i Żydów. Niezależnie od poznawania historii naszego miejsca zamieszkania, zaczęliśmy poszukiwać śladów tutejszych Żydów. Skorzystaliśmy z możliwości udziału w programie SZKOŁA DIALOGU w 2017 roku, ponieważ chcieliśmy poznać historię społeczności żydowskiej. Była i jest ona dla nas wielkim odkryciem.
Naszą przygodę rozpoczęliśmy od dwudniowych warsztatów z trenerami panią Małgorzatą Kruszewską i panem Marcinem Krotlą. To oni rozbudzili ciekawość do otaczającego nas świata. Dalszy ciąg pracy nad projektem pozostawał w naszych rękach. Jego opiekunkami były panie Anna Leskiw i Maria Ficak.
I tak zaczęły się poszukiwania namacalnych śladów istnienia społeczności żydowskiej (mezuzy, kirkuty, synagogi, architektura, kamienice, miejsca upamiętnień masowych egzekucji). Nieocenionymi były jednak spotkania z osobami, które dzieliły się z nami swoją wiedzą na temat historii żydowskich. Był nim dziennikarz pan Jacek Szwic (opowiedział o żydowskim Przemyślu i lasku grochowieckim – miejscu egzekucji), dr Jan Hołówka (opowiadał historię swojego wujka. „6 września 1943 został stracony za pomoc Żydom 59-letni Michał Kruk. Wraz z nim powieszono także anonimowego Żyda, prawdopodobnie muzyka i psa. Była to prawdopodobnie pierwsza zbrodnia publiczna”.), pan Marian Biłyj ( podał nam fakty związane z Ukraińcami i księżmi grecko-katolickim ratującymi Żydów podczas II wojny światowej). W naszych poszukiwaniach nie zabrakło również historii sióstr Podgórskich.
Nasza młodzież przygotowała :
Wycieczkę ŚLADAMI KULTURY ŻYDOWSKIEJ PRZEMYŚLA
Grę terenową dla młodzieży szkolnej – ciekawa forma przygotowana dla uczniów szkoły podstawowej.
W wycieczkach ( było ich kilka) uczestniczyli uczniowie naszej i sąsiadującej szkoły, studenci z PWST, rodzice i inni mieszkańcy miasta. Wycieczka była prowadzona w języku polskim i ukraińskim. W przekazie informacji pomagały nam zdjęcia budowli, które już nie istnieją w przestrzeni miasta, mycki zakładane przez panów przed wejściem na kirkut i polewanie rąk wodą przy wyjściu z kirkutu. Nieocenionym był również maleńki poczęstunek na troszkę długiej trasie – chałka, maca, miód, woda. Zakończenie projektu odbyło się w gościnnym dla nas Ukraińskim Domu Narodowym. Tam odbywały się 2 kolejne dni – spotkanie z naszymi trenerami .
UROCZYSTA GALA – wręczenie nagród- odbyła się w TEATRZE OPERY I BALETU W WARSZAWIE. Otrzymaliśmy pierwszą nagrodę w kategorii „Wpływ na lokalną społeczność”.
Do pełnego obrazu tamtych dni, można pooglądać film (materiał nagrany przez Szkołę Dialogu), który przedstawia naszą wspaniałą młodzież – jej argumenty, emocje i satysfakcję z oswojenia nieznanego. Dziś więcej rozumiemy i więcej wiemy. A tylko rzetelna wiedza może przełamać stereotypy.
Od tego czasu – działamy jako szkoła kontynuująca projekt – bierzemy udział w różnych działaniach poszerzających naszą wiedzę na temat przemyskich Żydów. Włączamy się w ogólnopolską akcję Żonkile, pamiętamy o miejscach pamięci ofiar holokaustu, staramy się porządkować groby na kirkucie . Jednak niezapomnianym był dla nas rok 2020, kiedy gościli w naszej szkole ocaleni z Holokaustu p. Renata Frenkel i p. Jeffrey Cymbler a także rabin Yehoshua Ellis.
Nasze doświadczenie wykorzystujemy również w projektach realizowanych przez Związek Ukraińców w Polsce POZNAJCIE NAS (2017, 2018). Uczestniczyli w nich uczniowie naszej szkoły , I Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego i Liceum Ekonomicznego.
Maria Ficak
„ JEDENASTE PRZYKAZANIE: NIE BĄDŹ OBOJĘTNY…” –
< Marian Turski , 27 stycznia 2020 r. Uroczystości 75-lecia wyzwolenia Auschwitz >
Moja dotychczasowa wiedza na temat Żydów była znikoma aż do momentu, kiedy wraz z młodzieżą Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu rozpoczęliśmy uczestnictwo w projekcie Szkoły Dialogu w 2017r.
Pod opieką trenerów Szkoły Dialogu, nasza młodzież zapoznawała się z kulturą, religią, tradycjami narodu żydowskiego. Były pytania o różnice i podobieństwa.
Przyszedł jednak czas na własne poszukiwania i odkrycia śladów kultury żydowskiej w naszym Przemyślu, miasta współtworzonego przez Polaków, Ukraińców i Żydów. Okazało się, że ślady te możemy znaleźć na każdym kroku, wystarczy się baczniej porozglądać. Pozostały jeszcze synagogi, cerkwie, kirkuty, pozostałości po mezuzach, przepiękne kamienice i zaledwie kilka osób, które mogły opowiedzieć o swoich wspomnieniach.Niestety sięgały one okrutnych czasów II wojny światowej. Dysponując tak zebraną wiedzą, młodzież zorganizowała kilka wycieczek po mieście śladami kultury żydowskiej. Adresatami była społeczność Przemyśla różnych pokoleń jak również wielu gości naszego miasta.
Dużym wyróżnieniem dla szkoły była możliwość uczestniczenia naszej młodzieży w XII Obchodach Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu na Podkarpaciu w dniu 29 stycznia 2020 r.
Pierwszy Dzień Pamięci Ofiar Holokaustu w Przemyślu zainaugurowało spotkanie przy tablicy upamiętniającej 1580 Żydów z Przemyśla i okolic zamordowanych w tym miejscu w 1943 r. (tj. przy ul. Kopernika 14). W uroczystości wzięli udział m.in. Prezydent Miasta Przemyśla Wojciech Bakun, pedagodzy i uczniowie przemyskich szkół. Nasi uczniowie przybyli wraz z pocztem sztandarowym. Kadisz w imieniu społeczności żydowskiej odmówił rabin Yehoshua Ellis, a zaraz po nim w imieniu społeczności katolickiej pomodlił się za spokój wieczny ofiar Holokaustu ks. prałat Stanisław Bartmiński.
Po złożeniu kwiatów uczestnicy spotkania udali się do naszej szkoły przy ul. Smolki 10, która w tym dniu była gospodarzem Przemyskich Obchodów Dnia Pamięci o Ofiarach na Podkarpaciu.
Mury ukraińskiej szkoły zaszczycili swoją obecnością wyjątkowi goście, m.in. rabin Yehoshua Ellisz Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Warszawie, Pełnomocnik Wojewody Podkarpackiego do spraw Mniejszości Narodowych i Etnicznych Małgorzata Majka-Onyszkiewicz, reprezentujący Prezydenta Miasta Przemyśla Naczelnik Wydziału Promocji i Kultury Janusz Łukasiewicz, nieoceniony współorganizator Obchodów Dnia Pamięci w Przemyślu pani Domicela Klima (Grossman), inspektor Wydziału Edukacji UM w Przemyślu Paweł Bugera, a także przedstawiciele instytucji zaangażowanych w organizację obchodów, m.in.prezes Towarzystwa Przyjaciół Przemyśla i Regionu Bogusława Pieczyńska, Południowo-Wschodni Instytut Naukowy w Przemyślu oraz Przemyska Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego.
Głównymi bohaterami spotkania, byli ocaleni z Holokaustu, pani Renata Frenkel i pan Jeffrey Cymbler, mieszkający na stałe w Stanach Zjednoczonych, którzy dali nam żywą lekcję historii, dzieląc się swoimi przeżyciami i rodzinnymi wspomnieniami. Młodzież ‘Szaszkewiczówki” wraz z przybyłymi gośćmi, miała okazję zadać pytania i wysłuchać nieznanych dotąd historii potomków przemyskich Żydów.
Pani Renata Frenkel opowiedziała losy ocalenia siebie i swojej rodziny. Urodziła się w Katowicach. Jako dziewczynka przebywała w Przemyślu na Winnej Górze u Klingerów z dala od swoich rodziców, którzy byli przechowywani w różnych domach m.in. w Ujkowicach u Lewickich i w Rokietnicy u Zajców. Podkreśliła również fakt, że ratującymi jej rodzinę byli Polacy i Ukraińcy. Jej ciocia Ana ukrywała się w domu ukraińskiej rodziny Wartulników we wsi Hnatkowice. Przebywała tam na prawach członka rodziny do 1942 roku. Podczas rozmowy, nie zabrakło opowieści o powojennym Przemyślu, gdzie do 1960 roku mieszkała pani Renata.
Miłym akcentem były wspomnienia obecnych na sali kolegów i koleżanek szkolnych pani Renaty Frenkiel z I Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego – pani Ireny Stabiszewskiej, pana Mieczysława Nyczka. I w tym miejscu nie zabrakło wzruszeń, historycznych zdjęć i pamiątek szkolnych.
Historię ocalenia swojej rodziny opowiedział również pan Jeffrey Cymbler, potomek ocalałych z ludobójstwa Żydów. Jego mama przeżyła prawie dwa lata w ukryciu w gospodarstwie w Woli Lackiej (dzisiejsza Wolica na Ukrainie), skąd rodzina uciekła w listopadzie 1942 roku. Podkreślił pomoc rodziny Rózi Kopacz (koleżanki babci ze szkoły) i jej męża, a także księdza Zygmunta Dziedziaka. Niestety rodzice taty i trzy siostry zginęli w Oświęcimiu.
Po wysłuchaniu tak przejmujących historii padło pytanie publiczności – Jakie rady można wypowiedzieć dla nas? Pan Jeffrey odpowiedział:„ Nienawiść, która przynosi takie tragedie zaczyna się od słów, agresywnych zachowań, graffiti i rozprzestrzenia się jak wirus. Ludzie muszą rozumieć i szanować się nawzajem. Nie ważne jaką religię wyznajesz, czy ubierasz się inaczej, czy mówisz po ukraińsku, polsku czy hebrajsku. Każda religia ma uniwersalne przesłanie: kochaj bliźniego tak jak siebie samego”.
Następnie, głos zabrał Rabin Yehoshua Ellis, przedstawiając zarys historyczny ówczesnych wydarzeń w odniesieniu do obecnej sytuacji na świecie. Podkreślił, że dla ocalenia świata przed kolejnymi zagrożeniami nadrzędną wartość mają rozmowa, wzajemne zrozumienie i pojednanie.
Pan dyrektor Piotr Pipka w swoim przemówieniu zwrócił uwagę na fakt, że spotkanie miało wyjątkowy charakter przez obecnośćna jednej sali przedstawicieli trzech narodów: żydowskiego, ukraińskiego i polskiego. Jest ono świadectwem zrozumienia wspólnych idei, wielokulturowości naszego miasta, otwartości i szacunku do drugiego człowieka.
Obecni mogli obejrzeć wystawę o przemyskich Ukraińcach – grekokatolikach, którzy uratowali życia niewinnych dzieci żydowskich: biskupa Josafata Kocyłowskiego, księdza Wasyla Hrynyka, sióstr Służebnic, które prowadziły sierocińce. Wśród odznaczonych medalem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata są: Maria i Jan Medwid, Bohdan i Orest Zahajkewycz, Maria i Grzegorz Jodłowscy.
Drugi dzień obchodów Międzynarodowych Dni Pamięci o Ofiarach Holokaustu w Przemyślu rozpoczął się od spotkania w Archiwum Państwowym, które zainaugurowała dyrektor Archiwum pani Elżbieta Łaska. Podczas tego wydarzenia można było zapoznać się z historią przedwojennego Przemyśla i jego mieszkańców oraz losami rodziny Kurpielów z Leonciny, którzy zginęli za to, że ukrywali Żydów. Historię egzekucji około dwóch tysięcy Żydów zamordowanych w lesie grochowiec- kim oraz przedmioty znalezione w miejscu mordu, przedstawił i udostępnił z własnych zbiorów pan Jacek Szwic.
Kolejnym punktem tego dnia było spotkanie panelowe w Przemyskiej Bibliotece Publicznej im. Ignacego Krasickiego.Gośćmi panelu byli: pani Renata Frenkel, pan Jeffrey Cymbler, pani Dina Steinbruch z Kanady, małżeństwo Roland i Raudi Levi z USA, Anna Bodzeńska – zakonnica Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z Syjonu. Spotkanie to poświęcone było dziejom i kulturze Żydów z Podkarpacia, a przygotował je i prowadził dr hab. prof. UR Wacław Wierzbieniec. Opowiedziane historie ludzkie poruszyły słuchaczy. Budziły nie tylko strach, wzruszenie ale i niepokój. Spotkanie zakończyło się ciekawą dyskusją.
I tak XII Obchody Międzynarodowych Dni Pamięci o Ofiarach Holokaustu na Podkarpaciu w Przemyślu dobiegły ku końcowi.
W podziękowaniu gościom i współorganizatorom, za niezapomniane lekcje historii, które ukazały specyfikę naszego wielonarodowego miasta, przypomnę słowa Noblistki Olgi Tokarczuk, wypowiedziane podczas ubiegłorocznej wizyty w Ukraińskim Domu Narodowym w Przemyślu:
„Przemyśl jest jak piękna, wielobarwna chusta, której urok można dostrzec tylko wtedy, gdy trzyma ją rozpostartą jednocześnie wiele rąk”
Dzisiaj chusta jest w naszych rękach. Trzymajmy ją tak, aby nie straciła swojej różnorodności, wielobarwności i autentyczności.….
Maria Ficak
Śladami Żydowskiego Krakowa – 16.11.2022r.
16 listopada 2022 r. grupa młodzieży skorzystała z możliwości odwiedzenia Krakowa. W ramach projektu „Razem odkrywamy żydowską historię i kulturę” mieliśmy okazję odwiedzić Żydowskie Muzeum Galicja i przejść się uliczkami krakowskiego Kazimierza.
Oglądaliśmy tutaj wystawę fotograficzną, wprowadzającą w teraźniejszy obraz świata żydowskiego we współczesnej Polsce.
Spojrzenie na dziedzictwo kultury żydowskiej, liczne zdjęcia są dowodem , że nie wszystko zostało zniszczone w czasie niemieckiej okupacji. Dzisiaj w wielu miasteczkach dawnej Galicji możemy dostrzec pozostałości świadczące o sile i świetności przedwojennej żydowskiej kultury (synagogi, kamienice, kamienie, tablice nagrobne).
Powróciliśmy do tematu Holokaustu na przykładzie obozów w Oświęcimiu i Bełżcu. Zapoznaliśmy się z innymi miejscami zagłady niewinnej ludności żydowskiej.
Wystawa pomogła nam uświadomić sobie, że doświadczenie i wspomnienie o Holokauście jest bardzo skomplikowane. Pamięci nie da się wykreślić ale można wykorzystać ją dla upamiętnienia miejsc egzekucji, a także dla podziękowania tym osobom, które narażając swoje życie oraz swoich najbliższych, pomagali przeżyć niewinnym ludziom.
Interesującą była wystawa „Pamięć niedokończona” – pokazująca dziedzictwo żydowskie i zagładę Galicji Wschodniej – o przeszłości tysiącletniej cywilizacji na Ukrainie w zestawieniu z dzisiejszym dniem. Wystawa pomaga wyobrazić sobie przeszłość i porównać ją z teraźniejszością. Miłą niespodzianką dla dzieci z Ukrainy była prelekcja w języku ukraińskim.
Bardzo ciekawym aspektem tej prezentacji było zwrócenie uwagi na odrodzenie się życia żydowskiego i wskazanie przykładu organizacji – Centrum Społeczności Żydowskiej w Krakowie – realizującego programy kulturalne i edukacyjne dla mieszkańców Krakowa i przyjezdnych. Niewątpliwie największym wydarzeniem w jest coroczny Festiwal Kultury Żydowskiej, który jest festiwalem życia, powrotem żydowskiego świata do Krakowa i okazją do poznawania dziedzictwa żydowskiego. Poczuliśmy się zaproszeni.
Pomimo niesprzyjającej pogody, mieliśmy bardzo ciekawy spacer po Kazimierzu. Odwiedziliśmy XVI wieczną Synagogę Remuh /najstarszy żydowski dom modlitwy w Krakowie/.Miejsce to było dla nas WIELKIM ODKRYCIEM– z niemałym zainteresowaniem zapoznaliśmy się z najważniejszymi miejscami w synagodze, zasadami i pojęciami związanymi z judaizmem.
Odwiedziliśmy również cmentarz Remuh /XVI – XIX w/. Interesująca była informacja o odkryciu z 1956 roku około 700 nagrobków przysypanych grubą warstwą ziemi. Dzisiaj widać nagrobki w typie tubowym lub w formie wolno stojących macew. Fragmenty płyt, których nie udało się uratować, wkomponowano w mur, tworząc tzw. ścianę płaczu. Ważnym miejscem Kirkutu jest grób Mojżesza Isserlesa /zm. 1572/ – można go rozpoznać po pozostawionych licznych karteczkach z prośbami.
Nie dało się przejść obojętnie obok ławki upamiętniającej postać Jana Karskiego – bohatera Polskiego Państwa Podziemnego, świadka Holokaustu i dyplomaty. Po drodze widzieliśmy siedzibę JCC.
I tak doszliśmy do ratusza kazimierskiego z XIV w. – ostatniego punktu naszego spaceru.
Troszeczkę zziębnięci i przemoknięci, posililiśmy się w „Marchewka z groszkiem” pysznym obiadem i rozgrzaliśmy się gorącą herbatą.
Można byłoby zadać pytanie – Czym dla mnie był ten dzień?
Utwierdził mnie w potrzebie i sensie naszych działań w pracy z młodzieżą, zachęcających do poznania historii ludności zamieszkałej nasze miasto Przemyśl. Oglądając zdjęcia, widziałam: nie tylko synagogi i pozostałości po nich w naszym mieście, ale również cerkwie i kościoły, istniejące nieczytelne macewy na Kirkutach w Przemyślu, ale również zapomniane groby na Cmentarzu Głównym, miejsca zagłady ludności żydowskiej– lasek Grochowski, miejsce zagłady przy ul. Kopernika i nie tylko, niektóre futryny drzwi wejściowych ze śladami mezuz w starych kamienicach. Przypomniała mi się historia z Tatarskiej 3 (sióstr Podgórskich ratujących Żydów), historia państwa Medwid (odznaczonych tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata), grecko-katolicki ks. Wasyl Hrynyk ratujący dzieci żydowskie od zagłady, dwaj oficerowie SS ratujący ludność żydowską z getta przemyskiego przed śmiercią i wiele innych podobnych historii. Można przypomnieć Helenę Deutch i Olenę Kulczycką, Ulanę Krawczenko i jej syna Jerzego Niementowskiego, jak również innych sławnych mieszkańców Przemyśla.
Jak widać jesteśmy spadkobiercami świata trzech kultur – polskiej, ukraińskiej i żydowskiej. Pamięć jest w nas. Obyśmy umieli wykorzystać tą wiedzę dla kształtowania postaw umiejących przewidzieć i przeciwstawić się złu skierowanemu przeciw drugiemu człowiekowi.
Maria Ficak
Drodzy Rodzice i uczniowie.
Wysyłając wiadomość w systemie UONET+ , istnieje możliwość załączenia linku do zasobu umieszczonego na własnym dysku OneDrive. Oto krótka instrukcja: Jak przygotować wiadomość zawierającą link do zasobów na dysku OneDrive-1
Bezpłatny dostęp do podręczników w wersji elektronicznej i materiałów edukacyjnych wydawnictwa Nowa Era, można uzyskać pod adresem https://www.nowaera.pl/naukazdalna .
Zachęcamy do korzystania z portalu wydawnictwa.
Informujemy, że zgodnie z Rozporządzeniem MEN, termin zawieszenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych w placówkach oświatowych, zostaje wydłużony do dnia 10 kwietnia 2020r.
W związku z decyzją Ministra Edukacji Narodowej o zamknięciu wszystkich placówek oświatowych, informujemy, że w dniach 12-25 marca 2020 r. zostają zawieszone zajęcia dydaktyczno-wychowacze w naszej szkole. Uczniowie nie przychodzą do szkoły i pozostają pod opieka rodziców lub opiekunów prawnych. Dodatkowe informacje dotyczące czasowego ograniczenia funkcjonowania szkół znajdują się na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej www.gov.pl
Zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Edukacji Narodowej, prosimy młodzież o pozostanie w domu, niekorzystanie ze środków transportu publicznego, przemieszczanie się tylko w wyjątkowych sytuacjach. Czas wolny od zajęć dydaktycznych prosimy wykorzystać na naukę własną w domu i utrwalanie materiału. Na dzień dzisiejszy, terminy egzaminów zewnętrznych pozostają bez zmian.
Informujemy również, że w dniach 12-13 marca (czwartek i piątek) mogą Państwo przyprowadzić dzieci do szkoły, ale zajęcia lekcyjne się nie odbędą.
Wszelkie nowe komunikaty związane z działalnością szkoły przekazywane będą za pośrednictwem dziennika elektronicznego. Prosimy także o śledzenie szkolnej witryny internetowej.
Znamy już oficjalne wyniki Przedmiotowego Konkursu Języka Ukraińskiego ogłoszone przez Wojewódzką Komisję Konkursową w Rzeszowie. Niezmiernie miło nam poinformować, że w gronie laureatów tegorocznego konkursu, znalazły się aż trzy uczennice naszej szkoły: z najwyższym wynikiem Sofiia Sikora z klasy 8SP, którą przygotowała pani Ulana Bodnar, Viktoria Bogonis oraz Daria Marianowa z klasy 7SP, przygotowane przez panią Oksanę Kachnycz. Trzy uczennice klasy 7SP, zostały również finalistkami tego konkursu: Hanna Bodnar, Sofija Borys i Karina Kuchynska.
Serdecznie gratulujemy wszystkim dziewczynom otrzymania tytułu laureata i finalisty, jak również składamy gratulacje i podziękowania opiekunom za włożoną pracę i wysokie wyniki podopiecznych.
9 березня 2020 р. відбувся урочистий захід «МУЗИЧНЕ ЖИТТЯ ТВОРІВ ТАРАСА ГРИГОРОВИЧА ШЕВЧЕНКА».
♪ Твори, образи, персонажі, які створив Тарас Шевченко, продовжують своє життя не лише на сторінках «Кобзаря», але і на нотних аркушах.
За життя поет був чудовим знавцем українських народних пісень. Він записував пісні та перекази. Сам часто виконував їх та вмів відтворити з найтоншими нюансами. Мав прегарний голос, співав драматичним тенором, а особливо любив наспівувати собі під час творчого піднесіння.
На тексти великого кобзаря композитори почали писати свої твори, ще при його житті. Найбільше почуття і зрозуміння до музи Шевченка мав Микола Лисенко. Близько 100 творів написав композитор на тексти поета. Дослідники нараховують понад 2000 композицій на слова Шевченка, а весь «Кобзар» містить 227 окремих назв творів. Унікальним явищем творчого процесу є Шевченків «Заповіт» – до нього зверталися 42 композитори.
Варто віднзачити, що твори Шевченка діставали «музичні крила» завдяки композиторам Перемищини. Були це: Михайло Вербицький та Станіслав Людкевич. ♪
Вокальний уклін кобзарю скляли усі класи «Шашкевичівки». Малята 0-ІV слухали та виконували пісні, читали вірші Т. Шевченка зі збірки його перших творів «Кобзар», грали, переглянули мультиплікаційний фільм про дитинство Тараса Григоровича. Старші вихованці мандрували сторінками музичної та поетичної творчості великого поета. В ході свята учні співали пісні, декламували уривки поем, знайомилися з вибраними гуртами та сучасними виконавцями творів генія, спільно вивчали пісню, яку розробив Кузьма Скрабін «Мені однаково» до однойменного твору Тараса. Ансамбль бандуристок під керівництвом п. Марти Корецької виконав пісні: «Над Дніпровою сагою», «Тече вода із-за гаю».
Сподіваємося, що ніхто із присутніх не залишився байдужим до побаченого та почутого, а свято стало підсумком знань про життя і творчість Великого Кобзаря, чудовою нагодою показати шкільні таланти та згуртивати учнів.
Охочі учні Основної школи взяти участь у конкурсі «Творчість Тараса Шевченка у дитячих малюнках», який започатковано Управлінням закордонного українства МЗС України та Посольством України в Республіці Польща у рамках відзначення Шевченківських днів.
Організатори свята – п. Уляна Боднар, п. Марія Фіцак дякують усім присутніма за зустріч, колегам за допомогу, класним керівникам за спільний спів з учнями та гарну атмосферу свята.
